Kleine verhuurders betalen evenveel als grote omdat ze zoveel fouten maken
Particuliere verhuurders maken zoveel fouten bij het aanvragen van een verhuurdersvergunning, dat de gemeente Leiden aan de controle meer tijd kwijt is dan aan professionele verhuurders met honderden panden. Dat stelt de gemeente desgevraagd in reactie op klachten dat de leges van 938,50 euro – veel hoger dan in andere steden – voor iedereen gelijk zijn. 

De gemeente Leiden ontving tot dusver twintig klachten over de verhuurdersvergunning die de gemeente dit jaar invoerde. Daarmee hoopt de gemeente grip te krijgen op de staat van onderhoud en fatsoenlijk gedrag van verhuurders, in de hoop een eind te kunnen maken aan misstanden.

Acht van de klachten zijn gericht tegen de vergunning(voorwaarden), de aanvraagverplichting en/of een door de gemeente geconstateerde te hoge huurprijs. Tien klachten zijn gericht tegen de hoge kosten. In Leiden kost de vergunning 938,50 euro en dat is fors meer dan in andere steden. Zo rekent Den Haag 271 euro en Rotterdam 335 euro. Het grote verschil laat zich moeilijk verklaren, laat de gemeente desgevraagd weten, ’omdat elke gemeente de vrijheid heeft om zelf te bepalen hoe ze hun belastingen en heffingen berekenen’.
De gemeente benadrukt dat leges maximaal kostendekkend mogen zijn en stelt dat het in Leiden nog nooit is voorgekomen dat deze wettelijke limiet is overschreden. Hoewel zij geen uitspraken kan doen over de berekening in andere gemeenten, wijst Leiden op ’een grondige check van de verhuurde situatie’ als mogelijke verklaring. ’Zo wordt gecontroleerd of de gevraagde huurprijs overeenkomt met het wettelijke woningwaarderingsstelsel en wordt er een onderhoudsplan per verhuurde woning gecontroleerd. Daarnaast wordt nagegaan of de aanvrager beschikt over de benodigde (omgevings)vergunningen om de woonruimte te kunnen gebruiken of te verhuren.’

Tarief
Dan zijn er nog twee klachten die niet aan de gemeente werden gestuurd, maar aan de bezwarencommissie. Dat moeten dan de klachten van Ed Zwart en Ria Vreeburg-Molkenboer zijn. Zwart beklaagt zich erover dat iemand die maar één of een paar appartementen verhuurt – bijvoorbeeld ouders aan hun kinderen – net zoveel moeten betalen als professionals die er honderden verhuren. Na zijn ingezonden brief hierover in het Leidsch Dagblad, stuurde Vreeburg-Molkenboer een gelijkluidend bezwaar. De gemeente heeft tariefdifferentiatie vooraf niet overwogen, maar stelt in reactie dat de aanname dat het controleren van aanvragen voor enkele panden veel minder tijd kost, alleen op papier klopt. ’Echter in de praktijk zien we vaak onvolledige dossiers, veel vragen en foutieve aanvragen bij kleine verhuurders. Dit zorgt er juist voor dat deze dossiers meer tijd kosten om door te nemen.’ Vreeburg-Molkenburg kan het zich niet voorstellen. Zij heeft het gevoel dat de gemeente veel coulanter omgaat met de professionals. „Ik heb in ieder geval sterke twijfels bij deze uitleg”, zegt ze. Extra pijnlijk is het voor haar – en een drijfveer om de leges aan te vechten – dat zij en haar inmiddels overleden man eind jaren negentig een lange juridische strijd moesten voeren tegen de gemeente (en wonnen). Die hield renovatie van een bouwval aan de Kraaierstraat tegen omdat het stel ook een paar aanpassingen wilde doen. „Terwijl de welstandscommissie het práchtig vond en ons zelfontworpen balkonnetje naderhand in diverse kranten en tijdschriften heeft gestaan en ook nu nog vaak gefotografeerd wordt. Nu met die vergunning heb ik weer het gevoel dat ze er gewoon steeds de kleine verhuurders uitpikken.”

Bezwaar
Dat de bezwarencommissie tot dusver nog maar twee klachten ontving, denkt zij ook wel te kunnen verklaren. „Dat komt misschien omdat mensen niet weten dat ze dat kunnen doen. Die mogelijkheid staat namelijk op de rekening die je krijgt ná de vergunningverlening. Ik ken zelf sowieso al een aantal verhuurders met dezelfde klacht die de rekening nog niet gekregen hebben.” Dat kan kloppen. Van de 1494 vergunning aanvragen die de gemeente tot 5 augustus ontving (woonwethouder Julius Terpstra zei 2 juli nog dat het er ongeveer 1600 waren), zijn er volgens de gemeente 855 nog in behandeling.

Verkopen
Die aantallen wijzen erop dat het aantal aanvragen sinds 1 juli – de eigenlijke, maar met zes maanden verlengde deadline – in ieder geval niet is toegenomen. De gemeente verwacht circa 3400 aanvragen. Voorzitter Alexander Geertsema van Vastgoed Binnenstad Leiden wees de gemeente er 2 juli echter al op dat veel grote verhuurders overwogen hun appartementen maar gewoon te verkopen. Net als op veel andere plekken in het land zijn ze tot de conclusie gekomen dat de huurmarkt door een combinatie van nieuwe landelijke en plaatselijke regels niet langer rendabel is.

Bron: Leidsch Dagblad 8 augustus 2024 | Binnert Jan Glastra